Κι ήρθε ο Σεπτέμβρης...!!!
Ακόμη ένας Σεπτέμβρης.....
Δεν με φοβίζει πια, κατάλαβα πολλά κι έμαθα τόσα!!
Θαρρείς μέσα σε λίγους μήνες άλλαξαν τα πράγματα γύρω μου μα ίσως φταίει πως τελικά άλλαξαν τα πράγματα μέσα μου.
Άλλαξα κι εγώ!!!
Φεύγω και γυρίζω .....το ξέρω....μου λείπουν τα βράδια που διάβαζα τα νέα σας, τα σχόλια σας, μου λείπει που τόσο καιρό δεν μοιράστηκα τις σκέψεις μου μαζί σας....
Δεν ξέρω γιατί σταμάτησα να γράφω.
Προσπάθησα, πολλές φορές αλήθεια προσπάθησα, μα τα δάχτυλα μου δεν σχημάτιζαν λέξεις.
Τα λόγια δεν μπορούσαν να γράψουν προτάσεις.
Τι να πω και τι να αφήσω δεν ξέρω, είναι αυτό το συναίσθημα της πληρότητας που δεν σου αφήνει περιθώρια για λέξεις παρά μόνο για χαμόγελα, πλατιά χαμόγελα που νομίζεις πως στο τέλος θα αρχίσουν να πονάνε οι μύες του προσώπου σου.
Να κάπως έτσι :D
Ο μικρός μας μεγάλωσε, μου πιάνει το χέρι και περπατάει, τρέχει, γελάει και φωνάζει λεξούλες που νόημα δεν βγάζουν μα σε κάνουν να χαμογελάς και να θέλεις να τον αγκαλιάσεις τόσο μα τόσο δυνατά !
Γέμισε το σπίτι γέμισε και την καρδιά μας την αγκαλιά μας την ζωή μας ολόκληρη!!
....Και η δική σου φωνή γέμισε τις νύχτες και τις μέρες μου.....Εσύ που ήσουν εδώ μα δεν ήσουν...που σε είχα γύρω μου μα δεν σε αναγνώριζα....Εσύ....Μόνο Εσύ....!!
Με κούρασαν τα πολλά λόγια και οι σκέψεις ....Εσύ ....Μόνο εσύ δεν μιλάς μα λες τόσα πολλά....Εσύ ....Μόνο Εσύ μιλάς στην καρδιά μου και θέλω να μείνεις εκεί ...για όσο.... ίσως και γιαυτό το για πάντα όσο κρατάει αυτό....
Σας φιλώ και .......θα γυρίσω ....πάντα θα γυρίζω !!!
