Όσο μεγαλώνω αλλάζω κι όσο αλλάζω σου μοιάζω ...

Όταν μεγαλώσω θα έχω όμορφα μακριά μαλλιά σαν της Ραπουνζέλ.
Θα ζω σ'ένα μικρό σπιτάκι δίπλα στο κύμα.
Θα γυρίσω όλο τον κόσμο πάνω σ ενα αστέρι σαν τον μικρό πρίγκιπα.
Θα παντρευτώ και θα φοράω ένα παραμυθένιο λευκό νυφικό με τεράστια ουρά.
Θα γίνω γιατρός....
θα....

Όνειρα που έδιναν ζωντάνια στα παιδικά μου μάτια.
Παιδικά μάτια!!
Τι έμεινε από εκείνα;
Τι άλλαξε;
Τι χάθηκε στο πέρασμα των χρόνων;
Που σκάλωσαν τόσα χαμόγελα;
Ξεχάστηκαν σε μια γωνιά και με κοιτούν.
Σιωπηλοί παρατηρητές ή σκληροί κριτές;
Πόσα από αυτά σκαρφάλωσαν στο κατώφλι της ζωή μου
και πέρασαν στην πραγματικότητα;
Πόσα άντεξαν την συντριβή και φτάσαν ως την αιωνιότητα;

"Κι αν φτωχική την βρεις η Ιθάκη δεν σε γέλασε" έλεγε ο ποιητής....

Τελικά ζούμε για να ονειρευόμαστε ή ονειρευόμαστε για να ζήσουμε;

Έρχονται στιγμές που οι επιθυμίες μας γιγαντώνονται,
Μας καλύπτουν
Μας ξεπερνούν.
Κι όταν προσπαθούμε να τις φτάσουμε μας παραγκωνίζουν.
Αν τις εγκαταλείψεις γίνεσαι δειλός .
Κι αν τις κυνηγήσεις γίνεσαι δυστυχισμένος.
Χαρίζεις τα χρόνια που έζησες.
Θυσιάζεις τα χρόνια που ζεις.
Και υπόσχεσαι τα χρόνια που θα ρθουν.
Χαρίσματα,
Θυσίες
Και υποσχέσεις που πλησιάζουν τα χρόνια ενός αιώνα.

Και όταν φτάσει η επιθυμία σου να γίνει αλήθεια;

Τότε....
Απλά
Κρατάει μόνο μια στιγμή!!!