Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Στον χρόνο!!!

( Η φωτογραφία, Σάββατο απόγευμα, παραλία της Θεσσαλονίκης)

Με βρήκε το ξημέρωμα να ξεφυλλίζω παλιά βιβλία.

Ημερολόγια.

Ξεχασμένες φωτογραφίες σε συρτάρια που χρόνια έχω να ανοίξω.

Κοίτα πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος!!!

Από το χθες στο σήμερα θαρρείς δυο βήματα.

Να, έτσι να κάνω και θα φτάσω εκείνο το μικρό όνειρο που σκάλωσε κάπου κι έμεινε

ψηλά να φωτίζει την ζωή μου!!

Παιδί, έφηβος, γυναίκα…..

Ένα κουβάρι από εικόνες και ήχους και αρώματα.

Εφηβικά πάρτι.

Πλατωνικούς έρωτες.

Σκασιαρχεία.

Διαγωνίσματα.

Γέλια μέσα στην σχολική αίθουσα και ωριαίες αποπομπές όπως έλεγε ένας καθηγητής μου.

Κοινώς αποβολές.

Το θυμάσαι Δημήτρη; :))))

Ένας καθηγητής που θα μείνει στην ιστορία σαν τον πιο περίεργο και δύστροπο άνθρωπο.

Μας χώριζε σε δύο μεριές, από την μία τα κορίτσια και από την άλλη

τ'αγόρια γιατί όταν θα ερχόταν η άνοιξη θα είχαμε εκπλήξεις μας έλεγε.

Μόνος του ήξερε τι εννοούσε γιατί εμείς κάναμε πως δεν καταλαβαίνουμε.

- Αναστασία παιδί μου σταμάτα να κάνεις το τηλεσκόπιο και γύρνα στο γραπτό σου.

Μία μέρα σε κάποιο διαγώνισμα μου φώναξε.

Στην προσπάθεια μου να αντιγράψω από το γραπτό της αδερφής μου που έβλεπα το στυλό της να παίρνει φωτιά και που να ξερα δηλαδή.

Κάτω από την βάση και οι δύο, εγώ γιατί δεν έγραψα και η αδερφή μου γιατί ήταν εκτός θέματος.

Ως φοιτήτριες παρανομούσαμε διαρκώς.

Έγραψα αρκετές φορές στην θέση της αδερφής μου κι εκείνη στην δική μου.

Ακόμη κι αν το καταλάβαιναν δεν μπορούσαν να το αποδείξουν :D


Και τα τραγούδια….πόσο γλυκά με μελαγχολούν όλα εκείνα τα τραγούδια που πρωταγωνιστούσαν στις παιδικές και εφηβικές στιγμές.

Τα θυμάμαι, τα ακούω και γυρίζω πίσω.

Σε εκείνα τα βράδια που ψιθυρίζαμε με τις αδελφές μου τα μυστικά μας και κρυφογελούσαμε.

Δίναμε υποσχέσεις θαρρείς και ήταν τα μυστικά του κράτους.

Να μην μαρτυρήσουμε ποτέ μας όσα λέγονταν σ' εκείνο το δωμάτιο.

Για τους πλατωνικούς μας έρωτες που θεωρούσαμε πολύ σημαντικούς,

Υποσχέσεις ,

ραβασάκια στις τσέπες, τα κρατώ ακόμη εκείνα τα μικρά χαρτάκια.

Στιχάκια στα τετράδια, λευκώματα που μέσα τους γράφαμε τα όνειρα μας.

Αν με ρωτούσες τι θα ήθελα περισσότερο στην ζωή μου θα σου έλεγα να είχα ένα κουμπί του χρόνο, όχι για να γυρίζω πίσω μα για να μπορώ να βλέπω ξανά σαν ταινία εκείνες τις στιγμές, να τις παρακολουθώ από απόσταση και να τα ξανά ζω από την αρχή…..


Στο ταξίδι αυτό του χρόνου λοιπόν σήμερα……









To τραγούδι το βρήκα σε μια παλιά κασσέτα.

Ήταν η αρχή του νήματος !!!

46 Αρώματα:

Artanis είπε...

Καλή μου, πού το θυμήθηκες το τραγουδάκι αυτό;;;
Χρόοονια είχα να το ακούσω...
Ωραίες και οι αλλάγές στο μπλογκ, ψιλο-σάστισα με το που μπήκα...
Αυτό με τις δίδυμες και τους δίδυμους το έχω ξανακούσει :)
Φοβερό κόλπο:)
Καλημέρα από ΝΖ...

ΦΟΥΛΗ είπε...

Όμορφα ξένοιαστα χρόνια μες την αταξία και την ανεμελιά,το τι δεν εχω κάνει και εγώ???? πόσο μάλλον εσείς σα διδυμάκια,πάντα αναρωτιόμουν για παιδιά σαν εσάς...
Καλημέρα καλό μήνα...

b|a|s|n\i/a είπε...

kinder εκπλήξεις; είχαν βγει τα kinder τότε; έπρεπε να παίρνατε όλοι από μία kinder :))
μεγειά την ανανέωση! δευτέρα σήμερα. καλή εβδομάδα. να μην ξεχάσετε να βάλετε και πετρέλαιο. ;)
έχει την μαγεία του το ταξίδι στον χρόνο του πριν. σε όλα αυτά που μας διαμορφώνουν στο σήμερα δίνοντας μας (και) χαμόγελα για το μετά. σε εποχές που όλα μας μοιάζαν τόσο μεγάλα. τόσο παντοτινά. τόσο μακρινά. και σε ένα δευτερόλεπτο σαν να τα έχουμε ζήσει όλα.
χορεύατε και εσείς μπλουζ;
τον χρόνο εμείς τον δημιουργήσαμε. απλά να μετράμε στιγμές. αμέτρητες.
όλες όμορφες να είναι εύχομαι. ξέγνοιαστες. αληθινές. και η γλυκιά μελαγχολία του πριν, φωτεινό χαμόγελο στο μετά να γίνεται.
καλημέρα σου! και έναν όμορφο και ξέγνοιαστο μήνα! φιλιά πολλά!

Roadartist είπε...

Τι όμορφα που ήταν εκείνα τα χρόνια, τι αθωότητα και τι ανεμελιά. Οι κοπάνες!!! Πόσες φορές αντί για το σχολείο Μάιο μήνα, βρισκόμουν τελικά στον μαραθώνα για μπάνιο!! Άδεια η παραλία τέτοια εποχή..καθημερινή ήταν όλη δική μας.. Τώρα..άστο! Καλημερούδια μας :)

karkinos7 είπε...

Ένα κουβάρι νήματος

ξετυλίγεται

Πρόσωπα και κατάστασεις

φέρνει στη θύμηση σου

Χαμόγελα - Γέλιο - Δάκρυα Χαράς

Διαγράφονται στο πρόσωπο σου.

Για τις ξέγνοιαστες

και αξέχαστες στιγμές

του νήματος αυτού.

Αλλά το κουβάρι έχει πολύ

Νήμα

ακόμα

για πολλές στιμές

για πολλές περιπέτειες

για πολλές διαγραφίσεις

που θα γραφούν σε αυτό!

Καλό μήνα!
Την Καλημέρα μου!
Τα φιλιά μου!
Καταχράστηκα πάλι τον χώρο των σχολίων σου!
Θα το διορθώσω υπόσχομαι!

Laplace είπε...

καλημερα κ καλη εβδομαδα Αναστασια μου
ποιος δεν θα το ηθελε αυτο?ποιος δεν θα ηθελε να ξαναζησει σαν ταινια το παρελθον του..
βεβαια αποφευγω να βλεπω φωτογραφιες,βιντεο κλπ γιατι καμια φορα ολο αυτο οδηγει σε παραξενα μονοπατια..κ ισως καμια φορα πεφτουμε σε λουκι να ζουμε στο παρελθον..

οποτε το ψιλοαποφευγω..

πολλα φιλια!

Ανώνυμος είπε...

πολύ όμορφο τα ταξίδι στα παλιά. και η φωτό τέλεια.

next_day είπε...

Αααχχχχ..αναμνήσεις....σε καταλαβαίνω απόλυτα...έτσι σκεφτόμουνα κι εγώ όταν ετοιμαζόμασταν για την μετακόμιση και βρήκα πολλά πράγματα σε κουτιά σκονισμένα!
Πολύ γλυκιά ανάρτηση! Είναι τόσο όμορφο να έχεις τέτοιες αναμνήσεις!
Εύχομαι η ζωή να σου χαρίσει κι άλλες τέτοιες!
Καλέ, τόσο καιρό δεν είχα γίνει ανανγώστρια σου... :( Ντροπή μου! Τώρα όμως έγινα! :)
Φιλί γλυκό καλή μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Πάλι επανάληψη παίζει;
Γκρρρρρρ...
:)

ΥΓ1: Γιατί σου αρέσουν οι επαναλήψεις; Δεν έχει νόημα. Ξέρεις τι θα γίνει μετά.
ΥΓ2: Θα μ' αφήσεις και μένα να παίξω μ' αυτό το μαραφέτι; Θα το γυρίσω πολύ πίσω στον χρόνο, πριν καν γεννηθώ, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν μηχανές του χρόνου και νόμιζαν ότι θα ζήσουν την κάθε στιγμή μια φορά.
ΥΓ3: Απ' το μέλλον σου γράφω. Σε μας, κέρδισε τις εκλογές ο Κώστας Καραμανλής ο έβδομος απ' τον Γεώργιο Παπαντρέου τον όγδοο. Σε σας;

VagSiok είπε...

Πολύ όμορφο το νέο σου template!!
Αν σε αυτό προσθέσω και την αλλαγή ονόματος.. διαπιστώνω να σε διακατέχει μια τάση ανανέωσης.. :-)
Καλή εβδομάδα να 'χεις!
ΥΓ:Αυτό που έκανες με την δίδυμη(!) αδερφή σου είναι το όνειρο κάθε φοιτητή..

efhbos είπε...

Ωραια η φωτογραφια κατ'αρχας!
Ευχαριστα παιδικα και εφηβικα χρονια εζησες...!!
Η ζωη ηρθε και σε βρηκε τωρα ομως...Τα ωραιοτερα πραγματα τελειωσαν. Ισως ηρθαν και αλλα καλυτερα, ισως να ερθουν και αλλα πιο ωραια! Ποτε δεν ξερεις!

neni είπε...

Σταλαγματιά μου,τι όμορφα που τα περιγράφεις όλα.Σαν να τα ζω κ εγώ μαζί σου,σαν ταινία παλιά που μένει κλειδωμένη σε συρτάρι.
Πόσα τέτοια συρτάρια έχω κ εγώ με μικρά χαρτάκια,γράμματα,αυτοκόλλητα,φωτογραφίες και ένα σωρό άλλα.
Και τι όμορφα οι δίδυμες..πόσο μου αρέσουν τα δίδυμα.Να είστε πάντα αγαπημένες Σταλαγματιά μου..
Καλό απόγευμα.

Skouliki είπε...

αχ ειχα αδελφο !!!!!
και τι να του δανειζα την φουστα δεν λεει αχαχαχχα

φιλακι και καλο μηνα

ΑνωΡά7 είπε...

Πολύ ωραίο...αχ αυτός ο χρόνος...γ'αυτό πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή σα να ήταν η τελευταία...τελικά τι απομένει στο τέλος... η μνήμη η μνήμη η μνήμη...όπως λέει και η μεγάλη ποιήτρια Κική Δημούλα!!!



Φιλί

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Αχ, τι όμορφες εικόνες
φαντάζομαι κοριτσόπουλα,
αδερφές συνωμότες κι όλη αυτή
τη φάση κι είναι σκέτη τρεχούμενη ζωή.

Κι όλα αυτά, σκληρά και μοιραία
πρέπει να αποτελούν το εφαλτήριο
σκαλοπάτι της εκτίναξης,
στην ενήλικη ζωή.
Που ο καθείς ουσιαστικά βαδίζει μόνος, έχοντας μέσα του παρηγοριά
και συντροφιά αυτά τα όμορφα αισθήματα, μα και συνειδητά πρέπει
να απαγκιστρώνεται απ΄αυτά,
κι αυτό το λένε αποχωρισμό, έλλειψη και μελαγχολία.

Μα οι νέες συγκινήσεις είναι μόνο
μπροστά μας:)

Καλό μήνα να έχουμε.

Madame de la Luna είπε...

Ανανεωθήκαμε βλέπω... Ωραία! Και μας έβαλες και μας στην χρονομηχανή κι άντε τώρα να κατέβουμε... ;)

Φιλί!

ΥΓ: Αρκεί που ήταν όμορφα... :)

thumbelina είπε...

Πόσες φορές δε νοσταλγούμε τα παιδικά, νεανικά μας, ξενοιαστα χρόνια..Κολλάμε σε παλιές φωτογραφίες προσπαθώντας να θυμηθούμε λεπτομέρειες, να ξαναζήσουμε στιγμές,με το χαμόγελο και το δάκρυ να ανταλλάζουν θέσεις στο πρόσωπό μας...
Καλό μήνα, πολλά φιλιά :)

sykaki είπε...

Anastasia πηγαινε αγαπη μου να δεις το mail soy
εχεις μια προτασηηηηη
παραμυθενιαααααααααα

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Γύρισα κι εγώ πίσω, ταξίδεψα στο χρόνο! Τί όμορφα χρόνια...
Σχολείο, γέλια, πλάκες, κλάμματα, βλέμματα...
Τα φοιτητικά τα ζω ακόμα (και ναι, θα ήθελα πολύ να γράφει κάποιος άλλος στη θέση μου!)

Κάθε ηλικία έχει την ομορφιά της όμως, έτσι δεν είναι;
Και τα βάρη του "κάθε παρόντος" μας φαίνονται ελαφριά όταν γίνονται παρελθόν...

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχεις Αναστασία μου!

Estella είπε...

Γρήγορα που τρέχει ο χρόνος και μελαγχολικά οι αναμνήσεις να μας θυμίζουν την ύπαρξη του... Υπέροχη ανάρτηση γλυκιά μου. Να σαι καλά. Φιλάκια.

Ανώνυμος είπε...

Θυμαμαι... "Θα σας εκτοξευσω!"... Χαχα... Κορυφαιες στιγμες

Δ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ,ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΗΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.
ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ.ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

issallos είπε...

Σταλαγματια.....
Εχω την εντυπωση οτι το κουμπι που γυριζει τον χρονο το κρατας στο χερι σου...και δουλευει μια χαρα....αλλο ομως βλεπω και χαιρομαι για σενα....!!!!
Οταν κοιτας το παρελθον σου μ αυτο τον τροπο χωρις να πισωγυρνας αλλα μονο να αναπολεις...τοτε ετοιμασου, το μελλον σου θα σου φερει κατι που θα τα συνδεει ολα στο παρον σου.....
Δεν ξερω αν ειμαι πολυ κατανοητος ...αλλα ολα αυτα ειναι αλληλενδετα..... και η κινηση σου μεσα σ αυτα ειναι που σου φερνει τα νεα δρωμενα.....
Να αναμενεις......λοιπον !!!!
Καλη σου εβδομαδα.........!!!!

lena_zip είπε...

Αναστασία μου εγώ αδερφή δεν έχω κι αυτό που περιγράφεις με τις αδερφές σου θα ήθελα να το είχα ζήσει. Πάντα με τα αγόρια αδέρφια είναι πολύ διαφορετικά.
Αυτό που δε χορταίνω να βλέπω εγώ είναι οι ζωγραφιές που μου είχαν χαρίσει οι συμμαθητές μου όταν θα άλλαζα σχολείο.
Η αλλαγή στο layout του blog είναι πολύ όμορφη. Έλαμψε! Τα φιλιά μου.

Σταλαγματιά είπε...

@ Artanis
Ο Ρακιντζής ήταν ένας από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές ως έφηβη και φυσικά ξέρω όλα τα τραγούδια του :))))
Ξέρεις πόσες φορές περάσαμε μαθήματα έτσι;
Εμ τι νόμιζαν θα το γλίτωναν ;
Ναι είπα να κάνω μια αλλαγή γιατί το βαρέθηκα το άλλο.
Ελπίζω να μην αλλάξω σύντομα κι αυτό
:))
Φιλιά πολλά πολλά

@ ΦΟΥΛΗ μου σε γενικές γραμμές ήμασταν ήσυχα παιδάκια :))
Αλλά τις αταξίες μας τις κάναμε,
όσο για το γεγονός πως είμαστε δίδυμες μόνο στη σχολή το εκμεταλλευτήκαμε, γενικά ήμασταν καλά παιδιά ;)

Φιλιά και καλό μήνα

@ Βασίλη μου
και κίντερ παίρναμε και μπλουζ χορεύαμε και όλα τα καλά παιχνίδια εκεί στα πάρτι :)))σε λογικά όρια όμως ε; :)))
Επιτέλους βάλαμε πετρέλαιο και ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας :))
Ο χρόνος είναι ωραία να γυρίζει μόνο στις όμορφες στιγμές και αυτές θα κρατάμε πάντα στην καρδιά και στο μυαλό, έτσι για να μας ζεσταίνουν τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια!!
Γλυκό ξημέρωμα
Φιλί

Σταλαγματιά είπε...

@ Roadartist
είναι δυνατόν να είσαι λύκειο και να μην κάνεις κοπάνα;
Με τίποτα :))
Σαν μεγάλα παιδιά έπρεπε να κάνουμε κι εμείς κάτι ενάντια στο κατεστημένο :))
Όμορφα χρόνια που πάντα θα μου φέρνουν μια γλυκιά νοσταλγία !!
Σε φιλώ

@ gaykarkinos7
ξέρεις θα ήταν ωραίο να μπορούσαμε να μετατρέψουμε τις αναμνήσεις σε νήματα και να τις ξετυλίγουμε κάθε φορά που θέλουμε να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο!!!
Σ ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σου πάντα και μου πεις πως δεν θα ξανά γίνει :))
Φιλί

@ Laplace
μικρός έτσι ταραξίας ήσουν όπως τώρα;
Σε φαντάζομαι να γράφεις την έκθεση της εβδομάδας και να διαμαρτύρεσαι για το σύστημα του σχολείου :)))

Σε πειράζω το ξέρεις έτσι;
Φιλιά πολλά

Σταλαγματιά είπε...

@ Βαγγέλη σ ευχαριστώ πολύ!!
Όσο για τη φωτογραφία αν σκεφτώ τις υπέροχες δικές σου θα ήταν καλύτερο να την βγάλω :))
Σε φιλώ

@ next_day
ξέρεις ποιο είναι το περίεργο;
Πως κάθε φορά που βρίσκω όλα αυτά τα μικρά αναμνηστικά νιώθω την ίδια συγκίνηση κάθε φορά την ίδια ίσως και περισσότερη καθώς τα χρόνια περνούν !!
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ
Φιλιά πολλά

@ Μπάτλερ
χμμ και τι άλλο έχετε εσείς εκεί στο μέλλον;
Να ξέρω τι θα ζητήσω για αντάλλαγμα :))
Σε μας δεν κέρδισε κανένας, ακόμη τουλάχιστον, γιατί κερδίζει μόνο εκείνος που θα καταφέρει όσα μας τάζει ;)

Σταλαγματιά είπε...

@ VagSiok
ναι μια τάση για αλλαγές την έχω αλλά δεν τα καταφέρνω σε όλους του τομείς :))
Θα συνεχίσω την προσπάθεια :))
Το όνειρο κάθε φοιτητή ε;
Ναι πράγματι είναι προνόμιο :))
Σ ευχαριστώ πολύ
Καλό ξημέρωμα

@ Μικρέ μου έφηβε σ ευχαριστώ πολύ
εν αναμονή του μέλλοντος λοιπόν!!
Φιλιά πολλά

@ AΓΑΠΗ
σ ευχαριστώ πολύ,
ήταν όμορφα και έτσι όμορφα τα κρατώ στο νου και την καρδιά !!
Σε φιλώ γλυκά

Σταλαγματιά είπε...

@ Skouliki
έναν αδερφό ήθελα να τον είχα αλλά δεν θα τον άλλαζα με τις αδερφες μου
απλά χρειάζεται σε δύσκολες στιγμές ;)

Φιλιά πολλά

@ ΑνωΡά7
αυτό που μένει είναι στην άκρη του δρόμου μας ένα μικρό "μη με λησμόνει" όπως λέει και ο Λειβαδίτης!!
Ετσι είναι, η μόνη κληρονομιά μας τελικά είναι οι στιγμές που ζήσαμε καλές και δύσκολες μα πάνω απ όλα δικές μας κατάδικες μας!!
Σ ευχαριστώ πολύ

@ Κωνσταντίνε μου δεν μπορείς να φανταστείς την εικόνα αν δεν την δεις.
:))
Κουτσομπολιά και μυστικά να στήνουνε χορό !!
Σαν να τα βλέπω όλα ξανά σαν ταινία!!
Ευτυχώς δεν σε ήξερα τότε γιατί θα σε έπαιρνε κι εσένα η μπάλα, δεν μας ξέφευγε τίποτα και κανείς :)))
Φιλιά πολλά πολλά

Σταλαγματιά είπε...

@ Madame de la Luna
ναι ναι μια μικρή ανανέωση την κάναμε :))
ε φτάνει το μαύρο :))
Ήταν όμορφα πολύ πολύ όμορφα !!
Αχ και να γυρνούσαν πίσω!!
Σ ευχαριστώ πολύ
ΦΙλί

@ thumbelina
φωτογραφίες να σου πω αποφεύγω να κοιτάζω, δεν μ αρέσει σ αυτές ο χρόνος :)))
Σ ευχαριστώ πολύ
Καλό ξημέρωμα

@ sykaki
σ ευχαριστώ πολύ πολύ
ελπίζω η παρουσία μου να έχει να προσφέρει κάτι!!
Σε φιλώ

Σταλαγματιά είπε...

@ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ...
Για να μπορούμε να θυμόμαστε όσα πέρασαν με ένα νοσταλγικό χαμόγελο στα χείλη πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε το παρόν μας όσο μπορούμε και όσο θέλουμε καλύτερο !!
Σ ευχαριστω πολύ
Καλό ξημέρωμα

@ Estella
καθε τικ τακ του ρολογιού μας παίρνει μακριά από αυτά που ζούμε!!
Αλλά έτσι δεν είναι η ζωή;
Ότι έχουμε είναι για λίγο, γιαυτό πρέπει να το ρουφάμε ως το μεδούλι!!
Σ ευχαριστώ πολύ
Σε φιλώ

@ Ανώνυμε Δημήτρη :))
Κορυφαίες στιγμές ε;
χαχαχχα κάθε φορά που το θυμάμαι γελάω!!
Καλά δεν ήταν και δύσκολο να μας εκτοξεύσει, μία να μας έδινε τόσος που ήταν θα μας έστελνε σε άλλο πλανήτη :)))

Αλήθεια τι κάνει;
Απ ότι έμαθα έγινε γυμνασιάρχης έτσι;
Αχ τα καημένα τα παιδιά :))))


Σ ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες ;)
Φιλιά σε όλους, ξέρεις εσύ !!

Σταλαγματιά είπε...

@ Μικρέ μου σκρουτζάκο εσύ κάποια τα ζεις ακόμη :)))
Σ ευχαριστώ πολύ
καλό μήνα και σε σένα γεμάτο ζεστές στιγμές!
Φιλιά πολλά

@ issallos
πισωγυρίζω με αναπόληση ναι όπως είπες γιατί δεν θέλω ν αλλάξω ούτε μια στιγμή, ούτε μία!!
Να αναμένω λες ε;
Μήπως έχω άλλη επιλογή; :)))
Κανείς μας δεν έχει!!
Η διαφορά έγκειται στο κατά πόσο προετοιμασμένος είναι ο καθένας την στιγμή που έρχονται οι στιγμές!!
Σ ευχαριστώ για την συμβουλή ;)
Καλό ξημέρωμα

@ Λενα μου δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από την αδερφική σχέση, την ουσιαστική.
Σε ολοκληρώνει και σε γεμίζει!!!
Σ ευχαριτώ πολύ πολύ
Φιλί γλυκό

Marouli είπε...

Καλησπερα γλυκεια μου!
Αχ αυτος ο χρονος.. Ξερεις και εγω μαζευω τα παντα μικρα χαρτακια κλπ και σημερα που ηρθε η ωρα να τα τακτοποιησω κλπ εκανα πισω, φοβηθηκα δεν ημουν ετοιμη να ανεβω πανω στην σκαλα και να αγγιξω το παρελθον.. Οσο για τις πονηριες καλα κανατε!! Αληθεια ειχατε καμια εκπληξη την ανοιξη? χαχαχα!

Μαρουλοφιλακια!

Σταλαγματιά είπε...

@ Μαρουλάκι μου εγώ λατρεύω να ανασκαλεύω το παρελθόν μέσα από αντικείμενα που με συνδέουν με όσα πέρασαν :))
Το καλύτερο μου !!
Έκπληξη την άνοιξη;
Γιατί την άνοιξη συγκεκριμένα;

Φιλιά πολλά

katrine είπε...

Είναι όμορφο να γυρίζεις πίσω σε αυτά τα ξένιαστα χρόνια.
Και όταν είναι γραπτά είναι ακόμη πιο όμορφα και πιο ζωντανα. Κρατώντας χρόνια ημερολόγιο, όσες φορές έχω ανατρέξει πίσω, κάθε φορά με τη σκέψη και την παρατήρηση ανακαλύπτω και κάτι, το πιστεύεις??

Να έχεις όμορφο πρωινό φιλί

Νικόλας K. είπε...

Καλημέρα Αναστασία μου,
Όλοι μας έχουμε κλείσει μέσα στο σώμα ενήλικα ένα παιδί και πάντα θα αναπολούμε τα χρόνια της ξεγνοιασιάς, της ηρεμίας, των λίγων ευθυνών. Τα χρόνια που σκεφτόμασταν πότε θα πάμε να τρέξουμε και να παίξουμε με τους φίλους μας…
Με την πρώτη ευκαιρία λοιπόν ελευθερώνουμε, έστω και για λίγο αυτό το παιδί.
Σε μια παιδική χαρά ας πούμε, πόσες φορές δεν έχουμε ανέβει να κάνουμε κούνια χαμογελώντας…
Οι κοπάνες και τα πειράγματα που κάναμε στους δασκάλους και όλα αυτά ! Όμορφα χρόνια… γεμάτο ευαισθησίες και αγνά συναισθήματα….
Σε φιλώ, να προσέχεις τα αγκάθια!
:-)

Feli είπε...

στιγμες παλιες...αναμνησεις...παντα θα μεινουν στην μνημη...αποφευγω να ανοιξω εκεινα τα κουτια γιατι θα κλαψω πολυ..ομορφες στιγμες που αξιζει να θυμασαι αλλα και να λυπασαι που εφυγαν τοσο γρηγορα..

kryos είπε...

Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο ...

Να γυρίζω ξανά και ξανά στο παρελθόν για να κλέβω χαμόγελα από φιλτραρισμένες αναμνήσεις ή να τα πετάξω όλα στο τζάκι ( όταν το φτιάξω κάποτε :)) και να κρατήσω μόνο τον απόηχό τους στο μυαλό μου ως οδηγό ?

Ίσως το καλύτερο να είναι αυτό που κάνεις εσύ γλυκιά μου Αναστασία ... να επιστρέφεις όταν το έχεις ανάγκη εκείνες τις μικρές μοναχικές ώρες του ξημερώματος ...μόνο εκείνες όμως γιατί θα σε μαλώσω :)

Να έχεις μια υπέροχη μέρα κούκλα μου !!!

Φιλιά !!!

ΥΓ Πολύ όμορφος ο καινούριος διάκοσμος .... στο μεσοδιάστημα μέχρι να αποφασίσεις ένα normal χρώμα στραβώθηκα για να σε διαβάζω ...θα σου στείλω το λογαριασμό του οθφαλμίατρου :)

founio είπε...

Αυτές τις ωραίες στιγμές, τις κρατάμε, τις θυμόμαστε με αγάπη και προχωράμε στην επόμενη σελίδα για να γράψουμε καινούργιες. Το ίδιο όμορφες και ξένοιαστες όπως αυτές.

Aristodimos είπε...

Οι μνήμες και οι θύμησες πάντα ξεπροβάλουν,
αναβιώνουν και ξανατοποθετούνται ζωντανεύοντας όσα σημαντικά ζήσαμε.
Κι ενω εσύ θεωρείς πως πέρασαν εκείνα δεν φεύγουν.
Ιδίως δεν γίνεται να ξεχνάς τα παιδικά σου χρόνια,
τότε που ενώθηκες με τη γνήσια ψυχή σου.
Τελικά δεν ειμαστε μόνο οσα ζούμε μα κυρίως οσα θυμόμαστε.
Και ναι , φοβος ειναι μην παψω να θυμάμαι οσα εζησα.

Ομορφη η αναδρομή σου Αναστασία μου
Φιλιά
Αρης

Stratos είπε...

Μέσα απο τις αναμνήσεις νιώθουμε, ότι η άρχη της ζωής απέχει απο το τέλος... μια ανάσα, έτσι δεν είναι;

Καλό σου απόγευμα! :)

προφήτηs είπε...

Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, όμως οι αναμνήσεις..αυτές δε μπορούν αν σβηστούν από μέσα σου κ αυτό είναι το πιο σημαντικό...

υ.γ.: για το μόνο που λειπάμε πως δεν έχω κάνει... είναι να πάει ο αδελφός μου να γράψει για μένα, αλλά που θα πάει... ίσως κάποτε... το δοκιμάσω...

καλό βράδυ να έχεις... κ μη ξεχνάς... τα σχολικά χρόνια μένουν πάντα με απόσταση μιας ώρας πριν...

Γιάννης Παππάς είπε...

ίσως η νοσταλγία της γεμάτης καρδιάς με ονοιρα που περιμέναμε να εκπληρωθούν
ίσως η παιδική αθωότητα ισως η συνεχώς ερωτευμένη χαλαρά καρδιά δεν ξέρω
μια γαλήνη


μας θύμησες πολλά

Σταλαγματιά είπε...

@ katrine
είναι όμορφο γιατί αυτά που έχω να θυμηθώ είναι από τις πιο γλυκές στιγμές, εκείνες οι παιδικές και εφηβικές, εκείνες που μας συντροφεύουν μέχρι το τέλος της διαδρομής μας!!
Σ ευχαριστώ πολύ
Σε φιλώ

@ Νικόλα μου μακάρι να μπορούσαμε να φέρουμε εκείνο το παιδί ξανά στην ζωή μας έστω και με το σώμα ενός ενήλικα, νομίζω πως εκείνο το παιδί το έχω χάσει πια !!
Θα προσέχω :))
Σ ευχαριστώ
φιλί

# Feli
είναι φορές που ψάχνω στα συρτάρια τις παλιές στιγμές και άλλες που τυχαία τις ανακαλύπτω.
Πάντα όμως συγκινούν και να σου πω μ αρέσει η αίσθηση που μου δημιουργούν, γλυκιά και μελαγχολική !!
Σ ευχαριστω πολύ

Σταλαγματιά είπε...

@ Ηλία μου είναι στιγμές που τις έχω ανάγκη αυτές τις στιγμές, τα συναισθήματα που σου προσφέρουν απλόχερα.
Με γεμίζουν!!
Σαν μια παρουσία ξαφνική σε ένα δωμάτιο από χρόνια άδειο.....

Αναμένω τον λογαριασμό του οφθαλμίατρου,
τώρα που γυρίζει :))))

Σ ευχαριστώ πολύ Ηλία μου και άντε φτιάξε κάποτε αυτό το τζάκι για να σου στέλνω εκείνα που δεν χρειάζομαι πια να τα ρίχνεις στην φωτιά !!
Φιλί

@ founio
μα έτσι δεν είναι η ζωή;
Σαν ένα βιβλίο γεμάτο λευκές σελίδες που τις γεμίζουμε με όσα ζούμε.
Περνάνε μα μπορούμε όποια στιγμή θέλουμε να το ξεφυλλίσουμε ξανά!
Σ ευχαριστώ πολύ

@ Άρη μου λένε πως η παιδική ηλικία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της ψυχοσύνθεσης μας!!
Είναι σημαντική και είναι όμορφο όταν την θυμάσαι να χαμογελάς και να δακρύζεις με νοσταλγία !!
Εγώ δεν φοβάμαι μην ξεχάσω και να το ήθελα δεν μπορώ ;)

Σε φιλω γλυκά

Σταλαγματιά είπε...

@ Στράτο
η αρχή της ζωής μας απέχει από το τέλος όσο η λογική από την τρέλα !
Μια κλωστή ...
Καλό μεσημέρι !
Φιλί !!

@ Προφήτη
να το δοκιμάσεις να στείλεις τον αδερφό σου αρκεί να σου μοιάζει αρκετά έτσι;
Αλλιώς σας βλέπω και τους δύο με μπελάδες :)))
Μην σας πάρω στον λαιμό μου :)))

Σε απόσταση μια ώρας έτσι;
;)
Φιλιάαα!!

@ Γιάννη
είναι ευτυχία αυτή η γαλήνη στην ψυχή !!
Σ ευχαριστώ πολύ!
Καλό μεσημέρι
Σε φιλώ

 
Powered by Blogger