Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Παίξε κάτι για μένα απόψε με τις χορδές της κιθάρας σου…


Ήθελα απόψε να ήσουν εδώ…
Πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος…
Ακούς;
Να τόσο δα μικρή νιώθω….
Σαν χάντρα μπλεγμένη στα δάχτυλα σου….

Τι περίεργη νύχτα απόψε…
Θαρρείς πως μου μοιάζει…
Και τ΄αστέρια …
κοίταξε τα
παλεύουν να κρατήσουν την λάμψη τους
μέσα στην συντομία των στιγμών….
Μια ανάσα…
Παίρνω μια ανάσα γοργή,
βιαστική….
σαν τα όνειρα που πέρασαν και ύστερα έγιναν σκόνη
να σκορπά ο αγέρας όταν φυσά με μανία στο παράθυρο μου….

Άφησε με να σταθώ πλάι σου…
Είναι ο δρόμος σκοτεινός κι έχω ανάγκη το φως σου…
Είναι ο αγέρας ψυχρός κι έχω ανάγκη το χάδι σου…

Μετρώ τις σιωπές στο κομποσκοίνι του χρόνου…
Μετρώ τις κραυγές στο πεντάγραμμο του πόνου…
Όλα γυρίζουν απόψε,
Δίπλα μου
Γύρω μου
Μέσα μου….
Μόνο εγώ μένω εδώ,
Στάσιμη…
Θαρρείς μαρμαρωμένη….
Σαν μια βασίλισσα από πάγο…
Καθώς βγαίνει ο ήλιος λιώνει…
Σκορπίζει σε στάλες…
Κυλά και χάνεται ….

Παίξε κάτι για μένα απόψε με τις χορδές της κιθάρας σου…
Παίξε για μένα απόψε τραγούδι λυπημένο ….

Κι ύστερα γίνε θύμηση…
Κι ύστερα γίνε φάρος
σε όνειρο βαλσαμωμένο…..
σε λιμάνι ξεχασμένο….




Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Every Man Is An Island...



Dance With Me....






Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

I' ve Never Felt Like this Before




Ακόμη κι αν δεν το μάθεις ποτέ….

Σςςς....άκου..

Cause' I-I'm Falling For You....







Έχουν άρωμα οι αναμνήσεις;

Αν ναι τότε έχουν το άρωμα σου…

Και οι στιγμές;

Αντέχουν στο χρόνο;

Αν ναι τότε τις καρφιτσώνω στην καρδιά …..

Σςςς…άκου..

Άκου τον ήχο της …..

Προβάρω τις σιωπές μου μα η ανάμνηση δεν φτάνει…..

Ξέχειλη η ψυχή μου μα αδρανεί τα βήματα μου


Μου αρκεί....

Αρκεί ν΄ αναπνέω τον ίδιο αέρα καθώς περνάς…

Να βαδίζω εκεί που άφησες τα χνάρια σου…

Ακόμη κι αν δεν το μάθεις ποτέ...

Μου αρκεί....

Αρκεί να ξέρω εγώ...









Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Μέχρι να....




















Το μόνο που θέλω τώρα είναι μια μελωδία
και μια αγκαλιά.
Μια μελωδία να με νανουρίζει
και μια αγκαλιά να με σφίξει τόσο πολύ

μέχρι να με σκορπίσει...



Μακριά σου κοιταμε δεν χωράω....




Σ΄αναζητώ
σε κάθε σκέψη
κάθε πόθο σιωπηλό

και σου μιλώ
χωρίς να στο πω
ψυχή και μυαλό σε φέρνω εδώ

κι αν δε στο δείχνω να το ξέρεις σ΄αγαπώ
Σ΄αναζητώ
σε καλοκαίρια σε αστέρια κι ουρανό

και σε κρατώ
σαν φως μυστικό ξανά στο κενό
να μη χαθώ

εσύ είσαι ό,τι έχω στη ζωή πια αληθινό!!


Σ΄αναζητώ
σε κάθε αλήθεια
κάθε λόγο για να ζω
και σ΄ακολουθώ

στη καρδιά σου θα μπω στο δικό σου παλμό να σε βρω
κι αν δε με βλέπεις
εγώ πάντα είμαι εδώ

Σ΄αναζητώ
σε κάθε θέλω
κάθε όνειρο κρυφό

και σ΄ευχαριστώ
για το ταξίδι αυτό μικρό μα γλυκό μαγικό

εσύ με έμαθες αληθινά να ζω...



....για όσους το νιώθουνε...


Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

10+1 Πράγματα που δεν ξέρετε για μένα!



Πρόσκληση από τον φίλο Γιώργο Τ.

Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσα να πω αλλά θα περιοριστώ σε 10+1

1) Στο σχολείο τα παιδιά εμένα και την αδερφή μου μας φώναζαν τζεμελίνια καθ΄ότι δίδυμες. Μικρά δίδυμα μωράκια ήταν, τα θυμάστε; Από την στιγμή που βγήκαν μας κόλλησε και το όνομα. Ακόμη και σήμερα έτσι μας φωνάζουν.

2) Λόγω της δουλειάς του μπαμπά μου έχω ζήσει τις μετακομίσεις και τις αλλαγές σχολείων αρκετές φορές έτσι ώστε να μην έχω παιδικές φίλες γιατί μετακόμιζα και τις έχανα.

3) Με νευριάζουν οι άντρες που κλαίνε πιο εύκολα και πιο συχνά και από μια γυναίκα.

4) Κάποτε κάποιος για να με πείσει να βγω μαζί του κάθε πρωί επί μια εβδομάδα μου έστελνε κόκκινα τριαντάφυλλα με μια κάρτα που έγραφε «Θέλω να σε δω». Την έβδομη μέρα μου έστειλε μια τεράστια γλάστρα με ιβίσκο και μια κάρτα «Για να μην χωράς να περάσεις κι έτσι να με σκέφτεσαι συνέχεια». Δεν βγήκα μαζί του αλλά θα τον θυμάμαι πάντα με νοσταλγία.

5) Θα ήθελα να είχα γεννηθεί σε άλλη εποχή. Απεχθάνομαι την δική μας, όλα ψεύτικα – υποτυπώδη – μισά . Ακόμη και ο έρωτας άλλαξε μορφή, έγινε χρήμα.

6) Από μικρή πίστευα στον γαλάζιο πρίγκιπα που θα έρθει πάνω στο άσπρο άλογο του ΜΟΝΟ για μένα. Μάλλον πρέπει αυτό να το ξεχάσω, μεγάλωσα πια για να πιστεύω ακόμη σε εκείνη την αγάπη την μοναδική.

7) Δεν αντέχω τα ανόητα γυναικεία περιοδικά που προσπαθούν να μας πουν πως πρέπει να φερθούμε. Που περνούν λανθασμένα πρότυπα όπως – Καλοκαιρινές διακοπές, χώρισε τον φίλο σου και το χειμώνα ξανά γύρνα -. Ωραίες συμβουλές μπράβο τους για βραβείο είναι.

8) Μισώ τις εφήμερες σχέσεις, εκείνες που ξέρεις εκ των προτέρων την ημερ. Λήξης. Από λίγες ώρες έως κάποιες μέρες.

9) Ακούω Β.Παπακωνσταντίνου κάθε μέρα. Η φωνή του με ταξιδεύει και τα τραγούδια του αγγίζουν την ψυχή. Επιτέλους ήρθε Θεσσαλονίκη

10) Όταν φτάσω στο χωρισμό δεν γυρίζω ΠΟΤΕ πίσω.

10+1) Τον πρώτο πλατωνικό μου έρωτα τον έλεγαν Νίκο, στα 12। αμοιβαία «αγάπη» μα έμεινε πλατωνική καθώς ήμασταν παιδιά। Κοιταζόμασταν στα μάτια και προσπαθούσαμε να διαβάσουμε τις σκέψεις ο ένας του άλλου. Είμαστε ακόμη φίλοι. Τώρα στα μάτια του βλέπω έναν υπέροχο πατέρα και σύζυγο. Εκείνος δεν ξέρω, με κοιτάει και χαμογελάει χωρίς να μου πει τίποτα.




Αυτά ήταν λίγα από τα κρυμμένα μυστικά μου.

Θέλω να μάθω τα δικά σας γιαυτο όποιος θέλει ας επιχειρήσει.

Μ.Τετάρτη σήμερα, τελευταία εργάσιμη για μένα.

Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα.

Να περάσετε υπέροχα με όσους αγαπάτε και περιμένω νέα σας.

Σας φιλώ!!





Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Τάσος Λειβαδίτης


Λεπτομέρειες ασήμαντες
που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας,
βαλσαμωμένα πουλιά,
μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα -
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν;
ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες
ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση το δειλινό,
είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.

-

"Καμιά φορά σκέφτομαι: τι θα έκανα αν ξανάρχιζα την ζωή μου;
Πάλι εδώ θα έφτανα
στην άκρη του κόσμου,
Ω Κύριε των μακρινών σταθμών που τους διαβαίνουμε
κάποτε μες στο όνειρο-
κανείς δεν γύρισε απ το ταξίδι:
ο χρόνος σ΄αλλάζει κι ένας άλλος επιστρέφει αντί για σένα,
.....Κι ίσως θα πρέπει να χαθείς ολότελα
για να μάθεις κάποτε ποιος είσαι..."

-

"Κάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"

-

"Οι αναμνησεις μας πηγαίνουν πιο μακριά
απ΄αυτά που ζήσαμε
κι εγώ ένας αρχαίος διαβάτης που χάνεται στο βάθος"

-

"Ω Θλίψη σε μάθαμε από παιδιά,
σχεδόν πριν γνωρίσουμε τον κόσμο"








Ευχαριστώ πολύ την Kirkh70 για τον υπέροχο Μάνο Χατζιδάκη



Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Λουλούδι της κανέλλας


Έγιναν πολλά τις μέρες αυτές.

Άκουσα ώρες μουσική,

διάβασα αγαπημένα βιβλία που λόγω έλλειψης χρόνου τα είχα παραμελήσει και ένιωθα να μου λείπουν έντονα λόγια αγαπημένων ποιητών

Ήπια καφέδες – πόσους μην με ρωτήσετε – σε όσα καφέ έχει η πόλη μας ή σχεδόν στα περισσότερα.

Παρατηρούσα τους ανθρώπους γύρω μου,
πάντα βιαστικοί και κατσούφηδες।
Τι τους λείπει από της ζωή τους;
Τι φοβούνται;
Τι τους στερεί το χαμόγελο;
Καθένας βυθισμένος στις σκέψεις του όπως όλοι μας.

Εγώ όμως όχι.



Εγώ χαμογελώ κι ας μην έχω συγκεκριμένη αιτία.
Υπάρχει καλύτερος λόγος από την ίδια την ζωή;

Την Κυριακή το πρωί πήγα στο ΡΟΥΠΕΛ.

Στην «Γραμμή Μεταξά»

Στην μάχη των οχυρών.

6 Απριλίου 1941

Ημέρα που χαράχτηκε με κόκκινα γράμματα στην ιστορία του ΕλληνοΓερμανικού πολέμου.

Ημέρα μνήμης.

«Τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται.»

Σε εκείνα τα χώματα που η Ελληνική ψυχή δεν παραδόθηκε αλλά καταλήφθηκε.
Η καρδιά μου χτυπά ακόμη δυνατά και εκείνα τα λόγια ηχούν στ΄ αυτιά μου…
«ΕΠΕΣΑΝ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑΣ»
Δυο εν ζωή ακόμη αγωνιστές του ιστορικού αυτού οχυρού κατέθεσαν στεφάνι με μάτια μου έτρεχαν και χέρια που έτρεμαν.
Δεν έχω λόγια…μαρμαρωμένη ακόμη θυμάμαι όλες εκείνες τις σκηνές.
Οι ήχοι από τα πολυβόλα που έπεφταν μετά την ανάγνωση των ονομάτων των ηρώων ακόμη ηχούν στα αυτιά μου.

Το βιβλίο του στρατηγού Ηλία Κοτρίδη που αγόρασα από εκεί είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους ήρωες και εμπεριέχει χειρόγραφές μαρτυρίες όσων επέζησαν.
Αξίζει πραγματικά να το διαβάσει κανείς.

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε περαιτέρω ιστορικά γεγονότα άλλωστε είναι γνωστά σε όλους μας και για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα ο ιντερνετοκόσμος είναι γεμάτος όπως και τα ιστορικά βιβλία।

Θα μπορούσα να γράφω ώρες,

Να αναφέρω γεγονότα που δεν συνδέονται μεταξύ τους,

Σκέψεις που θα περνούν από το ένα θέμα στο άλλο,

Σκόρπιες σκέψεις όπως θα έλεγε και ο φίλος μας ο Γιώργος !

Αλλά όλα με την σειρά τους!


Μου λείψατε ….πολύ!!

Σας το είπα;























 
Powered by Blogger