Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

i can't take my mind off of you..


Πέρασαν μήνες ίσως και χρόνια.
Δεν θυμάμαι ούτε εκείνη την γραμμή στο μέτωπο σου.
Μια πορεία που ακολουθούσαν τα χείλη μου.
Ταξίδι μακρινό...ταξίδι των αισθήσεων...
Δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί...κι εσύ ούτε που ρώτησες...




Στο μυαλό μου όλα μπερδεμένα κι εσύ πάλι απών.
Σε μια πόλη που όλα μοιάζουν ξένα και εχθρικά...
.εσύ πάλι απών....

Με μια βαλίτσα στα χέρια γυρίζω στους δρόμους της ψυχής μου.
Δεν έχω άλλα δάκρυα.
Δεν έχω άλλο τι να σου προσφέρω....όλα είναι δικά σου και όλα ξένα.

Όνειρα κλεμμένα που κρύβουν το φως...

Κι αν έψαξα την αλήθεια.
Την έψαξα μέσα σε δρόμους που δεν βάδισες ποτέ….
Κι αν αγάπησα το όνειρο.
Το έκανα βράδια που δεν μ΄ έφτασες ποτέ…
Δεν λυπάμαι…
Είναι στιγμές μέσα στον χρόνο όπως ένας κόκκος στην άμμο…
Κι αυτή η παλίρροια που απόψε έρχεται ξανά.
Είναι το άγγιγμα σου
Που ακόμη ποτίζει τα σεντόνια μου…..





"Όταν χαμηλώνεις τα μάτια το ξέρω πως κλαις κι όταν σωπαίνεις
ξέρω πως με φωνάζεις....
Είναι όλα άγνωστα και είναι όλα ξένα....
Στα χέρια σου γεννήθηκα και στα χείλη σου πεθαίνω....."



29 Αρώματα:

Ανώνυμος είπε...

πολύ δυνατές αναμνήσεις.

προφήτηs είπε...

i cant take my mind of you...

δίχως λόγια, κ όταν σε κοιτά... ξέρει ότι αλήθεια κάτι κρύβεται μέσα στις σκέψεις σου...

καλησπέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

στα αγγίγματα. στα αρώματα. στις αρχές. στα τέλη. με τις αλήθειες συναισθημάτων τους. καλησπέρα σου.

Φεγγαρολουστη είπε...

Καλησπερα...τοσο αληθινα λογια ψυχης...ομορφη αναρτηση.
Φεγγαρενιες αγκαλιες Σταλαγματια μου.

Estella είπε...

Καλησπέρα γλυκιά μου Σταλαγματιά.
Οποτε έρχομαι στο μπλογκ σου νιώθω μια ηρεμία, άλλο πράγμα...

Πολύ μελαγχολικό το κείμενο σου. Δυστυχώς αυτό το άδειασμα, η κενότητα η περιπλάνηση στις βαθύτερες και σκοτεινότερες σκέψεις μας προκαλεί πόνο. Εσύ όμως έδωσες. Και αυτό αρκεί. Εύχομαι ο,τι καλύτερο.

Φιλάκια πολλά

thumbelina είπε...

αχ, γλυκιά μου
τι να πω και τι να γράψω γι' αυτά τα τόσο αληθινά λόγια, που θαρρώ πως γράφτηκαν και για μένα...
είναι υπέροχο...
φιλιά!!!

Libertas είπε...

Οι αναμνήσεις μένουν πάντα στο συρτάρι του μυαλού μας. Χαίρομαι που εσύ το άνοιξες για μας απόψε!

Φιλιά πολλά!

Talisker είπε...

οκ!
αντιπαρερχομαι του κειμενου!
δεν το αγγιζω καν, διαβαζω μονο!

-τα χουμε πει :)

α π ι σ τ ε υ τ ο τραγουδι και φυσικα ιδανικο για το κειμενο!
φιλια σιναμον!

Γιάννης Παππάς είπε...

πολυ καλό και τρυφερό καλη μου
να εισαι καλά

ΥΓ ηθελα να σουστειλω μια προσκληση δεν βρηκα το μαιλ σου
φιλάκια
θα χασρω να σε δώ

ΦΟΥΛΗ είπε...

Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν,και πονάνε ενίοτε!!
Καλησπέρα Σταλαγματιά μου....

Laplace είπε...

Kαλησπερα Αναστασια μου
οταν μπαινω νιωθω οτι διαβαζω μια καποια καταθεση ψυχης..
πολυ ομορφη αναρτηση,στιγμες,αναμνησεις..
πολλα φιλια
καλο βραδυ

Bουλα. είπε...

εσύ πάλι απών....

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Σταλαγματιά γράφεις τόσο δυνατά...Ένα αχ μόνο θα πω και από κει και πέρα εύχομαι κάθε σου βήμα να είναι γεμάτο από χα!!!το ζωηρό γεμάτο χαρά και ενθουσιασμό!!!φιλάκια***χεράκια αγκαλιές!!!

επί λέξει είπε...

Δεν έχω τίποτε να πω εδώ. Είναι σαρωτική η δύναμη αυτού που λέγεται. Με άγγιξε βαθιά.

karkinos7 είπε...

Όχι άλλα κλεμμένα όνειρα...
Όχι άλλες ελλείψεις...
Όχι άλλους δρόμους ατέλειωτους...
Μοναχικούς....
Όχι άλλη μοναξιά για παρέα...
Όχι άλλες μέρες αδέσποτες να σφυρίζουν αδιάφορα στο μπαλκόνι της ψυχής....
Την Καλημέρα μου!
Τα φιλιά μου Αναστασία!

Ανώνυμος είπε...

Όνειρα κλεμμένα που κρύβουν το φως...

Κι αν έψαξα την αλήθεια.
Την έψαξα μέσα σε δρόμους που δεν βάδισες ποτέ….
Κι αν αγάπησα το όνειρο.
Το έκανα βράδια που δεν μ΄ έφτασες ποτέ…
......................

Ποσο μέσα μου μιλας! Ποσο ευστοχα περιεγραψες οτι σκεφτομαι!!
ΣΤαλαγματια μας εφερες βροχες στα ματια πρωι πρωι!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ο χρόνος μας καλεί να θυμόμαστε κάθε λεπτομέρεια...

Vassilis είπε...

Ο τελευταίος στίχος μου άρεσε ιδιαίτερα. Μόλις τον διάβασα μου ήρθε στο μυαλό (δεν ξέρω γιατί αλλά μου ήρθε) το τραγούδι της Ρένας
http://www.greektube.org/content/view/71912/2/

Μπλακσαντ είπε...

πανεμορφο..

efhbos είπε...

Πολυ ωραιο...Με νοημα...!
Που να εχει χαθει αραγε?Τι του συμβαινει?Ξερει πως νιωθεις?

Skouliki είπε...

καλησπερα
οι αναμνησεις οταν αναμοχλευονται με ενοχες χανονται στα βαθη της σκεψης

φιλια

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Τον θέλεις σε θέλει πάτε παρακάτω μαζί όμορφα απλά καλά.

Τόσο απλές και ουσιώδεις είναι οι αλήθειες της ζωής.
Τα υπόλοιπα είναι ποίηση:)

Καλό απόγευμα.

Νικόλας K. είπε...

Αναμνήσεις που αφήνουν μια γλυκιά και μια πικρή γεύση :- )))
Μη σε βάζει κάτω καλή μου Αναστασία…
Καλό απόγευμα να έχεις…

Matriga είπε...

Καλησπέρα.
Όμορφες θύμησες...
Να είσαι πάντα έτσι γλυκιά, Αναστασία μου!

Φιλάκια κοχυλένια

flash είπε...

Όλα είναι δικά σου
κι όλα ξένα...

.. έφτιαξα μια πόλη
την είπα όνειρο
τώρα στέκω, την κοιτώ
πώς να την αφήσω, πώς;
έφτιαξα μια πόλη
θα τη ζήλευε κάθε θνητός
μα μένει άδεια
και εγώ άστεγη γυρνώ
εγώ άστεγη
εσύ απών
η πόλη άδεια
γιατί ήτανε για δυο...

... όλα είναι δικά σου
κι όλα ξένα...

Θλίψη
Θυμός
ένας Θάνατος μικρός
κι ένα σπουδαίο Θαύμα
... έφτιαξες ένα Όνειρο
και σίγουρα θυμάσαι κάθε υλικό
κι αν η πολη σου δεν κατοικηθεί από σένα, θα είναι σίγουρα γιατί μια άλλη πόλη, ένα άλλο όνειρο περιμένει εσένα και...

Αναστασία μου...
καληνύχτα :) ... φτιάξε όνειρα, πιο μεγάλα, πιο σπουδαία... ξέρεις πως!!

Σε φιλώ!

Σταλαγματιά είπε...

Μια προδιάθεση γρίπης με ταλαιπωρεί εδώ και λίγες μέρες.
Τώρα ποια γρίπη απ όλες είναι δεν ξέρω;
Μπορώ να επιλέξω ;
Ποια έχει τα λιγότερα συμπτώματα;
Ποια δεν θα με κρατήσει αιχμάλωτη στο σπίτι;
Αυτή θα πάρω κι ας είναι των χοίρων των πουλερικών και όλης της αγέλης δεν με πειράζει :)))

Περιορίζω (όσο γίνεται δηλαδή) τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή καθότι μετά την πληρώνω με πονοκεφάλους.
Σύντομα όμως θα ανακάμψω, όχι που θα γίνει το δικό της δηλαδή, δεν με ξερει καλά :)))

Σας φιλώ από απόσταση (20 εκατοστά λένε) για να μην σας κολλήσω

Ματςςςςςςςςςςςςς

Matriga είπε...

Καλημέρα Αναστασία και περαστικά σου! Σου εύχομαι γρήγορη ανάρρωση :))

Μαργαρίτα είπε...

"Κι αν έψαξα την αλήθεια.
Την έψαξα μέσα σε δρόμους που δεν βάδισες ποτέ….
Κι αν αγάπησα το όνειρο.
Το έκανα βράδια που δεν μ΄ έφτασες ποτέ…"


Λουλούδι μου, μάζεψε τα πέταλα σου κι ορθώσου... κι αν οι βραδιές πονούν καμιά φορά με θύμισες περίσσιες, άναψε νέο φεγγάρι και δες από το φως του...

φιλιά πολλά μαργαριταρένια ***

founio είπε...

Ο τελευταίος στίχος τα λέει όλα. Φωνάζει την αλήθεια.


Τι να πω παρακάτω; Δε χρειάζεται.

Καλό βράδυ.

 
Powered by Blogger