Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

All alone am i....with just a beat of my heart..









Ήθελα απλά να σου πω καληνύχτα…

Μα δεν θα την άκουγες…

Ήθελα να αγγίξω με τις άκρες των δακτύλων μου τα πολύχρωμα όνειρα σου…

Μα ποτέ δεν μ΄ άφησες….

Ήθελα να φιλήσω τα δάκρυα σου τα βράδια που ξυπνούσες από τους τρελούς εφιάλτες σου….

Μα γύριζες την πλάτη…..

Ήθελα να σου φωνάξω πως τίποτε δεν πεθαίνει αν δεν το θάψουμε εμείς…

Μα είχα ακούσει ήδη τα βήματα της φυγής σου…..

Ήθελα….

Αν ήξερες πόσα ήθελα να σου πω…..

Τα βράδια που η μοναξιά γινότανε ασήκωτο φορτίο στους ώμους μου

Και οι φόβοι γιγαντώνονταν μέσα μου…..

Ήθελα να σκαλίσω μια αρχή και να χαράξω ένα τέλος…

Για να θυμάμαι πως κάποτε έφτασα στην άκρη της γης σου και γύρισα πίσω…



42 Αρώματα:

Albus Genius είπε...

Μην σκαλίζεις την "αρχή" μπορείς να ονειρεύεσαι, και τα μικρά πράγματα της κάθε μέρας θα την σκαλίσουν για σένα.

Matriga είπε...

Καλημέρα Αναστασία. Έχουμε παρόμοιο mood, αλλά... χαμογέλα!! :)))))

Vassilis είπε...

Αναστασία,
αν και λίγο μελαγχολικό, το τραγούδι αυτό είναι καταπληκτικό. Βράδυ με το φεγγάρι ψηλά και ένα ποτήρι κόκκινο γλυκό κρασί...

Σταλαγματιά είπε...

@ Albus Genius
Η αρχή πάντα κρατά την μεγαλύτερη θέση στην καρδιά, είναι σαν να ξεκινάς για πρώτη φορά ένα ταξίδι.
Κάθε φορά σαν πρώτη!

@ matriga
το χαμόγελο πάντα εδώ θα γυρίζει πως αλλιώς :)))
Σε φιλώ

@ Vassili
το λατρεύω αυτό το κομμάτι και η περιγραφή σου είναι υπέροχη,
βράδυ σε μια παραλία με συντροφιά το κόκκινο κρασί (έστω κι αν δεν πίνω) :)))

Bουλα. είπε...

Για να θυμάμαι πως κάποτε έφτασα στην άκρη της γης σου και γύρισα πίσω.
Και γω δεν πίνω...αλλα για τα λόγια και το τραγούδι σου θα έκανα μια εξαίρεση.....Υπέροχα!!!!!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Και μια γυναίκα μίλησε και είπε,
"Μίλησέ μας για τον Πόνο."
Και κείνος αποκρίθηκε:
Ο πόνος σας είναι το σπάσιμο του οστράκου που περικλείει τη γνώση σας.
Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο.
Κι αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας. Ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας.
Και θα δεχόσαστε τις εποχές της καρδιάς σας, όπως δέχεστε από πάντα τις εποχές που περνούν πάνω από τα χωράφια σας.
Και θα παρατηρούσατε με ηρεμία τους χειμώνες της θλίψης σας.
Πολλούς από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι.
Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας.
Γι' αυτό, να εμπιστεύεστε το γιατρό, και να πίνετε το φάρμακό του, σιωπηλά και ήρεμα.
Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό, οδηγείται από το τρυφερό χέρι του Αόρατου,
Και η κούπα που σας δίνει, μ' όλο που καίει τα χείλη σας, είναι φτιαγμένη από τον πηλό που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα.
.
.
Πόνος (από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν "ο προφήτης")

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Η μεγαλύτερη τιμωρία είναι αυτή που επιφυλάσσουμε στον εαυτό μας.
Είδες? Όλα τα αρνήθηκε, κι αφού τα αρνήθηκε τα στερήθηκε.

Καλό απόγευμα.

Σταλαγματιά είπε...

@ Βούλα μου σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :)
Σε φιλώ γλυκά

@ Καλέ μου τρελέ σέβομαι την σιωπή που ζητάς....ακόμη κι αν δεν το θέλω.
Σε φιλώ

@Κωνσταντίνε τι να δω;
Μήπως και δεν ξέρω!
:)
Φιλί

b|a|s|n\i/a είπε...

να σκαλίσεις ένα τέλος. και να χαράξεις μία αρχή. για να χαμογελάς πώς έφτασες στην άκρη της όποιας γης και συνεχίζεις να προχωράς. ούτως ή άλλως αρχή και τέλος είναι μία μικρή διαχωριστική γραμμή. ;)
φιλιά πολλά!

Marouli είπε...

Αχ Αναστασια ολα αυτα τα ηθελα και εγω αλλά αλλιως γινονται τα πραγματα..
Το να θελεις να κανεις πραγματα και να μην μπορεις για τους χψ λογους ειναι το μεγαλυτερο βασανιστηριο που υπαρχει..
Και γινεται ακομα χειροτερο οταν εσυ ο ιδιος σου ο εαυτος δεν σε αφηνει να πραξεις οπως θελεις..

Αναστασια μου σου στελνω τα πιο γλυκα φιλια μου για να παρεις μια μικρη, ελαχιστη ανασα και να βγαλεις και αυτη την μερα..

Laplace είπε...

καλησπερα Αναστασια μου
το θεμα ειναι να φτασουν 'στην ακρη της ΓΗΣ ΜΑΣ' κ οχι εμεις 'στην ακρη της γης τους'..εκει μπορει να μην ειμαστε ευπροσδεκτοι
καλησπερες

Roadartist είπε...

Ax.. τι τραγουδάρα..
Από τα πιο όμορφα που γράφτηκαν ποτέ..
Αναστασία μου μια αγκαλιά μεγάλη :) σου στέλνω.. για τα συναισθήματα που μοιράζεσε μαζί μας.. σε φιλώ!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλησπέρα Αναστασία........
Καλά να περνάς...

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι σίγουρη Αναστασία ότι γνωρίζει αυτά που ήθελες να του πεις και δεν τολμούσες… πολλές φορές είναι καλύτερα να αφήνουμε τον άλλο ελεύθερο να φύγει αν το θέλει…

Όσα δάκρυα κι αν χύσουμε, όσο πόνο κι αν βιώσουμε η απόφαση είναι δική του κι αν θέλουμε απλά να τον κρατήσουμε για λίγο κοντά μας, με λίγα δάκρυα, με λόγια ψυχής, με λόγια κραυγής…να ξέρεις ότι είναι λάθος…

Τα λόγια της σιωπής έχουν πολύ περισσότερα να του πουν…κι όταν μείνει μόνος…αν νιώθει ότι του λείπουμε…θα γυρίσει πίσω…αν όχι…ας κρατήσουμε το όμορφο ταξίδι που μας χάρισε…που του χαρίσαμε…

Είναι όμορφο να φτάνεις στην άκρη του κόσμου!

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Είναι φορές που θες να πεις πως νιώθεις σε ανθρώπους αλλά δεν το κάνεις γιατι βλέπεις ότι εκείνοι δεν νιώθουν τα αντίστοιχα ή γιατί ετοιμάζονται να φύγουν. Μας πιάνει απέραντη θλίψη τότε και πόνος.
Όλα τα όμορφα έχουν ένα τέλος, δυστηχώς
Να είσαι καλά και να μου προσέχεις.
Καλό βράδυ.

lena_zip είπε...

Περιγράφεις τη χειρότερη μοναξιά Αναστασία μου. Αν αυτή τη μοναξιά τη νιώθεις, εύχομαι σύντομα τα πράγματα να αλλάξουν!
Φιλιά πολλά.

Μαρια Νικολαου είπε...

Ηθελα απλα να σου πω καληνυχτα
μα δεν θα την ακουγες...

Πως μπορει ενας ανθρωπος να "σκοτώνει" εναν άλλον με δυο λεξεις του μονο...

Artanis είπε...

Αναστασία μου κάποτε πρέπει να την κλείσεις αυτήν την πόρτα καλή μου...Δεν ωφελεί τίποτα να θυμάσαι και να πονάς...Δεν ωφελεί να τον σκέφτεσαι πια...Εφόσον έφυγε αυτός, το φταίξιμο είναι δικό του...Άσε εκείνον να έχει τύψεις και ενοχές αντί για σένα...Κι αν προς το παρόν εθελοτυφλεί και επιμένει να αγνοεί, θα το συνειδητοποιήσει στο μέλλον...
Είναι σίγουρο...Όμως εσύ πρέπει να προχωρήσεις...
Το τραγούδι που διάλεξες και το κείμενό σου, φυσικά υπέροχα...

kioy είπε...

"Ήθελα να σκαλίσω μια αρχή και να χαράξω ένα τέλος…

Για να θυμάμαι πως κάποτε έφτασα στην άκρη της γης σου και γύρισα πίσω…"

Πολύ δυνατός στίχος. Εϊναι η μοναξιά άραγε η απουσία κάποιου προσώπου; Ή η απουσία του εαυτού μας από τη ζωή του;

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Δεν έχω λόγια...Φοβερό το τραγούδι αυτό και πολύ δυνατό και σε στίχο και σε μελωδία...Καλό ξημέρωμα Αναστασία μου και καλώς σε βρήκα πάλι με την επιστροφή μου!!

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Όμορφο επίσης το νέο σου σκηνικό εδώ!!!:)))

zoro είπε...

υπέροχο άρωμα ευωδιαστό και τραγούδι θαυμαστό
κανε τον πόνο ποιητή και τρανό τραγουδιστή
μάστορας είναι της τέχνης μονο έτσι θα απαλύνει
από την ανοικτή πληγή σημαδάκι να απομείνει

Matriga είπε...

Καλημέρα γλυκιά μου Αναστασία! Σε σκέφτομαι και θέλω να ξέρεις πως κανείς δεν αξίζει να χαλάς την υγεία σου... Να είσαι δυνατή και να ξέρεις πως εκεί έξω κάπου υπάρχει κάποιος άλλος που θα σε εκτιμήσει τόσο πολύ που δεν θα το πιστεύεις! Απλά άστο να έρθει όταν δεν το περιμένεις και μέχρι τότε, είπαμε... ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!
Φιλιά :))))

DaisyCrazy είπε...

"κάποτε έφτασα στην άκρη της γης σου και γύρισα πίσω.." έτσι είναι όταν κάτι τελειώνει. όμως σου αφήνει κατάλοιπα. παρακαταθήκες για το μέλλον. αναμνήσεις. νοσταλγία.
"ο,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο" αλλά αυτός ο πόνος μας πάει μπροστά, μας πάει μακρυά. σε κάτι που αξίζει αληθινά..

Σταλαγματιά είπε...

@ Βασίλη μου ένα τέλος πάντα διαφεντεύει μια αρχή και μια αρχή κάποιες φορές ένα τέλος.
Έτσι είναι η ζωή, τίποτε δεν κρατά για πάντα δυστυχώς!!
Σε φιλώ

@ Μαρουλάκι μου αυτά για μένα είναι σκέψεις που κάποτε ήθελα να γίνουν πράξεις, ο χρόνος όμως κάποιες φορές
αποδεικνύει πως μερικά πράγματα έγιναν έτσι όπως έπρεπε να γίνουν,
σ ευχαριστώ πολύ και σου στέλνω τα πιο γλυκά φιλιά

@ Laplace
αυτό είναι και το πιο δύσκολο, να φτάσουμε στην άκρη της δικής μας γης αποκομίζοντας εμπειρίες και γνώσεις.
Αξίζει όμως πιότερο απ όλα
Καλό μεσημέρι και καλό π/σ/κ

Σταλαγματιά είπε...

@ Roadartist μου σ ευχαριστώ πολύ πολύ και ανταποδίδω την ζεστή αγκαλιά.
Το τραγούδι είναι ένα από τα πολλά αγαπημένα μου.
Φιλιά

@ Φούλη μου αυτή την φορά δεν σε ξεχνώ :)
Φιλιά πολλά πολλά

@ korallenia μου όχι δεν ήξερα όσα ήθελα να πω γιατί εγώ δεν άφησα να καταλάβει.
Δεν έχει σημασία το γιατί και το πως απλά κάποια πράγματα έγιναν έτσι ίσως γιατί έτσι ήταν να γίνει.
Φιλιά πολλά και σ ευχαριστώ

Σταλαγματιά είπε...

@ Νίκο μου δεν ξέρω γιατί προτίμησα την σιωπή και την αποδοχή από την αντίδραση και ίσως δεν το μάθω ποτέ...
Σ ευχαριστώ πολύ
Φιλί γλυκό!!
Θα προσέχω :)

@ lena_zip δεν ξέρω αν αυτή είναι η χειρότερη μοναξιά, πιστεύω πως όχι.
Ναι είναι στιγμές που νιώθω έτσι και άλλοτε μου μοιάζουν όλα μακρινά και ξένα.
Φιλιά μικρή μου

@ Κι όμως μπορεί Μαρία μου, μπορεί....

Σταλαγματιά είπε...

@ Αρτάνις μου μην ανησυχείς για μένα, όλα είναι σκέψεις της στιγμής. Εκείνης της στιγμής που σε πλημμυρίζει η μοναξιά και αυτός είναι ένας τρόπος να ξεχάσεις.
Για μένα αυτός είναι ένας τρόπος να ξεχάσω ή να ξεχαστώ και ύστερα ξανά χαμογελώ :)))
Μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά

@ kioy
είναι η μοναξιά που νιώθεις κάποιες στιγμές βιαστικές που φωτίζουν την στιγμή και ύστερα χάνεται ξανά.
Αυτή είναι η δική μου μοναξιά ...
Καλώς σε βρίσκω

@ Miou-Popofotitsa
καλώς επέστρεψες ξανά και χαίρομαι που σε ξανά βλέπω.
Σ ευχαριστώ πολύ
πολλά φιλιά

Σταλαγματιά είπε...

@ zoro μου σ΄ευχαριστω για το στιχάκι που έφτιαξες πολύ γλυκό.
Σε φιλώ!

@ Γλυκιά μου matriga είναι το τελευταίο πράγμα που θα έκανα.
Όχι σίγουρα δεν στεναχωριέμαι για τίποτε που δεν αξίζει και για τίποτε που πια δεν μπορεί ν αλλάξει.
Στιγμές είναι αυτές που έρχονται και φεύγουν να είσαι σίγουρη.
Φιλιά πολλά και σ ευχαριστώ ειλικρινά


@ Dorothea μου συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπες
αυτός ο πόνος μας πάει μπροστά, μας πάει μακρυά. σε κάτι που αξίζει αληθινά..
Το έμαθα καλά αυτό και νιώθω ευγνώμων ακόμη και για τα λάθη μου.
Σ ευχαριστώ πολύ
Φιλιά

προφήτηs είπε...

κάθε φορά μια καινούργια ανάμνηση, ένα καινούργιο "θέλω"... πόσα γίνονται, κ πόσα ακόμα που δε θα πραγματοποιηθούν ποτε...

μόνο το χαμόγελο μετράει... κ σίγουρα είναι ξεχωριστό... κάπου μέσα κρυμμένα στον ουρανό... για να μαγεύει κάθε παρατηρητή του...

καλησπέρα...

υ.γ.: είσαι κοντα στον ουρανό κ στη θάλασσα, μη σκεφτείς ότι είσαι μόνο... χαμογέλα...

Ανώνυμος είπε...

"Δεν θέλω να σε χρειάζομαι αφού δεν μπορώ να σε έχω..."
Για την γλυκιά Αναστασία που μου θυμίζει τις αδυναμίες μου.

Leviathan είπε...

kalo savvatokiriako (gemato aisiodoxia euxomai) :) filiaaaaaaa! :)

Σταλαγματιά είπε...

@ προφήτη
κοντά στον ουρανό και την θάλασσα.
Το γαλάζιο στην ψυχή φωτίζει :))
χαμόγελο...πως αλλιώς :))
Σε φιλώ

@ pandora μου σ ευχαριστώ πολύ!!
Εύχομαι να περάσεις υπέροχα και να γυρίσεις πίσω γεμάτη νέα και φωτογραφίες να δούμε :))
Φιλιά πολλά

@ Σοφοκλή μου να περάσεις υπέροχα κι εσύ!
Φιλιά απο τα γνωστά :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Δεν μπόρεσα να ακούσω το τραγούδι αλλά υποθέτω είναι αυτό του τίτλου κι είναι υπέροχο... όσο και το κείμενο που το συνοδεύει!!!

Ανώνυμος είπε...

Γυρισμό δεν έχει η ζωή... και μετά από μία καληνύχτα πάντα ξεπροβάλει μία χαμογελαστή καλημέρα χωρίς τα βάρη μίας αδυσώπητης νύχτας... και οι σκιές που κρύβονται στις γωνιές της μέρες επιστρέφουν στο φευγιό της...

Φιλί

zoyzoy είπε...

Αυτά τα ήθελα μα δεν μπορούσα δεν τόλμησα είναι που πονάνε περισσότερο ίσως γιατί δεν δώσαμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να "δοκιμάσει"!
Δροσερό ΣΒΚ να'χεις!

Talisker είπε...

Xriste μου τι τραγουδι!!!!!!
τι τραγουδι!!
(Αμεσως μετα στην παλια μου κασετα ηταν η "παρεξηγηση " -τι τραγουδι!!)\-με ταξιδεψες!

Τιποτα δεν πεθαινει αν δεν το θαψουμε ...
ακομα και ζωντανο!

(μεγεια την υπογραφη!)

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

"τίποτε δεν πεθαίνει αν δεν το θάψουμε εμείς…"

Το κρατάω αυτό...

Κι η θέληση από μόνη της σε κάνει να ταξιδέψεις στην άκρη της γης των άλλων...Ακόμα κι αν δεν κάνεις βήμα, η καρδιά ταξιδεύει...

Καλο ξημερωμα!

eirini είπε...

Αν και το τραγούδι είναι υπέροχο, το κείμενό σου αυτή την φορά το επισκίασε! Αναστασία μου, πραγματικά υπέροχα λόγια που με άγγιξαν πολύ...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα ομορφιά μου!!!

Σταλαγματιά είπε...

@ Αμάλθεια μου ναι το τραγούδι είναι αυτό που λέει ο τίτλος.
Σ ευχαριστώ πολύ
Σε φιλώ γλυκά

@ Οδοιπόρε μου το ξέρω καλά αυτό.Άλλωστε μετά από μια καταιγίδα δεν βγαίνει ένα υπέροχο ουράνιο τόξο;
Καλή σου εβδομάδα
Φιλιά

@ Ζουζού αυτά μένουν στην μνήμη μας για πάντα μα μαθαίνουμε να ζούμε μαζί τους.
Σε φιλώ

Σταλαγματιά είπε...

@ Talisker είναι από τα πιο μελωδικά και μελαγχολικά κομμάτια και από αυτά που πάντα σε τέτοιες στιγμές παίζουν συνεχώς.
Σ ευχαριστώ
φιλιά πολλά

@ Πρωτόπλαστη τίποτε δεν παιθένει αν δεν το σκοτώσουμε εμείς όπως και τίποτε δεν ζει αν δεν το κρατήσουμε εμείς ζωντανό.
Όλα στην δική μας ψυχή είναι γραμμένα.
Σ ευχαριτώ
Φιλί

@ Ειρήνη μου σ ευχαριστώ !!
Μια ακόμη ζεστή εβδομάδα ξεκίνησε.
Καλοκαίρι δεν θέλαμε;
Ορίστε λοιπόν :))
Φιλιά πολλά πολλά

ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ είπε...

πολυ καλη αναρτηση με γυρισες λιγα χρονια πισω. νασαι καλα.

 
Powered by Blogger