Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ξημερώνει κι απόψε!!!!




Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έψαχνα κάπου να ακουμπήσω τον ίσκιο μου.
Μια λέξη
Μια σκέψη
Μια αγκαλιά
Μια σκοτεινή γωνιά.
Προστατευμένη αυταπάτη μιας ζωής σαν τον ήχο της θάλασσας.
Εθιστική και αδηφάγα.








Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γαντζώνομαι πάντα στην φυγή.
Ερωτευμένη με μια ιδέα.
Μια ουτοπία.
Μια οφθαλμαπάτη.....
Να έρχομαι και να φεύγω.
Σαν την παλίρροια.
Να αφήνω πίσω μου αποτυπώματα μνήμης.
Θύμησες να ζωντανεύουν το άδειο δωμάτιο και μια καρδιά.....
Την δική σου καρδιά......






Κοιτάζω τα φώτα της πόλης.
Ακούω τον ήχο της να σωπαίνει σιγά σιγά.
Ξημερώνει κι απόψε!!!!



Κοίτα πώς ξεθωριάζει η μέρα όταν την κοιτάζεις μοναχός....

Μαρμαρωμένες αγάπες σαν αγαλματάκια στοιβαγμένα στην κούτα της ζωής....
Της δικής σου ζωής.
Τι έμεινε;


Κοίτα πώς λιώνει τ όνειρο όταν το προσμένεις αδειανός....
Σαν φως που δεν ξεπρόβαλε ποτέ απ' τις μισάνοιχτες γρίλιες.
Αλλόκοτη σιωπή μια καρδιάς που δεν ξέχασε ποτέ.


Ξέρεις τι φοβάμαι περισσότερο;
Τον χρόνο.
Όχι όταν κυλάει....αλλά όταν σταματάει.....













45 Αρώματα:

Δενελάβας Τάσος είπε...

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό έψαχνα κάπου να ακουμπήσω τον ίσκιο μου.
Μια λέξη
Μια σκέψη
Μια αγκαλιά
Μια σκοτεινή γωνιά.
Προστατευμένη αυταπάτη μιας ζωής σαν τον ήχο της θάλασσας.
Εθιστική και αδηφάγα.

Γεια σου Αναστασία , όμορφα τα λόγια σου .

Καλό βράδυ να έχεις .

Bουλα. είπε...

Ξέρεις τι φοβάμαι περισσότερο;
Τον χρόνο.
Όχι όταν κυλάει....αλλά όταν σταματάει.....
Καλώς ήρθες Αναστασία!!!!!!!!!
Για το τραγούδι δεν εχω λόγια...πλημμυρισμένο με όμορφες αναμνήσεις...

DaisyCrazy είπε...

"γαντζώνομαι πάντα στην φυγή.." γιατί όταν φεύγεις μόνο τότε τα μάτια ανοίγουν και βλέπουν καθαρά - τι άφησαν πίσω, τι αξίζει, τι πονά, τι μένει στη λησμονιά..

καλημέρα Αναστασία μου!

Μαρια Νικολαου είπε...

Το λουλούδι της κανέλας θέλει καιρό κάθε φορά για να ανθίσει...;
ΓΙατί τις λέξεις του δεν τις βλέπουμε συχνά...

Φιλί γλυκό

zoyzoy είπε...

Τι όμορφα εύθραυστα λόγια!
Κοίτα πώς ξεθωριάζει η μέρα όταν την κοιτάζεις μοναχός....

Είναι αλήθεια έχει πιο μουντά χρώματα η μοναξιά

Υπέροχο το τραγούδι σου!

Καλή εβδομάδα να'χεις με φιλιά θαλασσινά!

mar9659 είπε...

Υπέροχη ανάρτηση!Λουλουδένια μου! 'Ομως,η σημερινή μέρα που πέρασε τόσο ωραία,μετατρέπει το χθές σ'ένα όνειρο ευτυχίας και κάνει το αύριο ένα όραμα ελπίδας. Την καλημέρα μου,τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα σου εύχομαι απο καρδιάς!

b|a|s|n\i/a είπε...

είχε χθες μία μαγική πανσέληνο. και ευωδίαζε η αυλή νυχτολούλουδο. μακάρι να έκανε μία παύση ο χρόνος για λίγο. να είσαι πάντα ερωτευμένη με τα όνειρά σου. που είτε αργά είτε γρήγορα αλήθειες να γίνονται. καλημέρα σου! ονειρική και ονειρεμένη! φιλιά πολλά!

Vassilis είπε...

Καλημέρα Αναστασία,
ωραία η τελευταία σκέψη για το χρόνο.
Προσωπικά, όταν σταματάει πιο πολύ πληγώνει παρά με φοβίζει. Ίσως γιατί το σταμάτημά του το έχω συνδέσει με το χαμό αγαπημένων προσώπων.

karkinos7 είπε...

Όταν ο ήχος της Θάλασσας σταματά,μοιάζει να σταματά και ο χρόνος και αυτό είναι τρομακτικό!
Καλώς σε βρήσκω!Την Καλημέρα μου!

katrine είπε...

....μια αγκαλια
....μια σκοτεινή γωνιά.
Υπέροχες κουβέντες,ομόρφηναν τούτη τη Δευτέρα.
..πφφφ! και αυτός ο χρόνος αμείληκτος:((
Καλημέρα καλή εβδομάδα

Σταλαγματιά είπε...

@ Τάσο καλημέρα και καλή εβδομάδα με νέα - (νέα;) δεδομένα :)

Σ ευχαριστώ πολύ!

@ Γλυκιά μου Βούλα χαίρομαι που μετά από καιρό είμαι ξανά εδώ να διαβάζω άμεσα τα λόγια σας που μου λείψανε τόσο τόσο πολύ.
Σε φιλώ γλυκά

@ Dorothea
Θέλει δύναμη η φυγή.
Θέλει δύναμη πρώτα για να την αποφασίσεις και ύστερα για να την τολμήσεις.
Στο μυαλό μου φεύγω συχνά, μα τα πόδια μου μένουν πάντα εδώ...

Σε φιλώ γλυκά

Σταλαγματιά είπε...

@ Μαρία μου τα λουλούδια ανθίζουν πιο συχνά από τις λέξεις και ίσως να είναι καλύτερα :))
Φιλιά πολλά πολλά

@ Ζουζού μου η μοναξιά έχει χρώματα ανεξίτηλα που μένουν στην καρδιά και την αλλάζουν.....

Μια γλυκιά εβδομάδα σου εύχομαι με πολλές πολλές θαλασσινές βόλτες

@ mar9659
η κάθε νέα μέρα έτσι πρέπει να είναι.
Με νέες ελπίδες και όνειρα.
Φιλί γλυκό

Σταλαγματιά είπε...

@ Βασίλη μου εχθές την είδα λίγο την πανσέληνο και με μάγεψε.
Σαν να γεννιούνται νέες ελπίδες έτσι μοιάζει και η ομορφιά της ζωγραφίζει στην καρδιά.
Σ ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ :)

@ Vassili
έτσι ακριβώς...όταν σταματάει μαχαιρώνει....και ο λόγος που έχει την δύναμη να το κάνει δεν ξεχνιέται ποτέ.
Καλή σου εβδομάδα

@ gaykarkinos7
κι όταν ο ήχος της θάλασσας αγριεύει μοιάζει με φωνές μιας άλλης διαλέκτου που σε παγώνει σαν τον αέρα και σε μουδιάζει όπως ο φόβος....

Μέρα γλυκιά
Καλώς ήρθες !

@ katrine
μια αγκαλιά μπορεί να σταματήσει τον χρόνο μα το κάνει για λίγο, τόσο λίγο...

Καλή σου μέρα!!

efhbos είπε...

Αναστασια μου πολυ ωραιοι στιχοι!!!
Ξημερωνει και αποψε...Και πολλες ψυχες ειναι παλι μονες...

"Μαρμαρωμένες αγάπες σαν αγαλματάκια στοιβαγμένα στην κούτα της ζωής...."

Ο ωραιοτερος στιχος που εχω διαβασει τον τελευταιο καιρο!

Καλο σου μεσημερι.

tovenito είπε...

εγώ θα ευχηθώ να σταματάει πολλές φορές ο χρόνος. να βρεις να ακουμπάς μια αγκαλιά που ο χρόνος θα είναι απόλυτα σχετικός!
φιλιά πολλά

ΦΟΥΛΗ είπε...

Όλοι τον φοβόμαστε τον χρόνο όταν σταματά...
Καλησπέρα Αναστασία....

Σταλαγματιά είπε...

@ Μικρέ μου έφηβε σ΄ευχαριστώ πολύ.
Ναι ξημέρωσε κι απόψε και το φως της μέρας νομίζω πως όλα τα έχει αλλάξει.
Φιλί γλυκό

@ Τοβενίτο χμμ θα περιμένω να έρθεις την ημέρα των γενεθλίων μου και να μου το ευχηθείς ξανά :)))
Σ ευχαριστώ πολύ!!!!!

@ Φούλη μου αυτός ο χρόνος τελικά μας βασανίζει τόσο όσο μας ξεγελά και τον αγαπάμε ξανά!
Φιλιά πολλά

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Γνωστή η περιγραφή, δοκιμασμένη σε χρόνια αλλοτινά.
Κι άμα σπάσουν οι χίμαιρες και οι υποθέσεις, όλα ξεχύνονται να ρουφήξουν μιαν στιγμή, μοναδική σαν όλες, στο ουράνιο κι απόκοσμο, το μοναδικό ακρογωνιαίο δίλημμα που απόκτησε ποτέ το πιο υψηλό νόημα της ζωής. Το: Τώρα ή ποτέ! Κι αν όχι τώρα πότε?

Καλή βδομάδα.

thesikaleon είπε...

Δεν σταματά ο χρόνος, μονάχα στο μυαλό μας και αυτό δεν είναι καλό.

Μην σταματάς το χρόνο, σκέψου πάντα το αύριο!!!

επί λέξει είπε...

Αναστασία μου, να έχεις πάντα παλίρροια χρόνου και άμπωτη σ' ότι σε θλίβει.

Φιλί υδάτινο :)

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

Η επιστροφή σου, Αναστασία μου, είναι το ίδιο εντυπωσιακή.

Κι εγω φοβάμαι τον χρόνο... ανενεργό!

Είναι(;) στο χέρι μας να τον κάνουμε να αλλάξει γνώμη για μας...

Καλή εβδομάδα

Κώστας
vloutis.blogspot.com
vloutis.wordpres.com
twiter.com/kostasvloutis

Masterpcm είπε...

Δεν ξέρεις πόσο καλά κατανοώ την κάθε λέξη, την κάθε εικόνα και ειδικότερα εκείνα που δεν φαίνονται...
Εκείνα που τα νιώθεις σκληρά, αμείλικτα να σκαλίζουν και να τσακίζουν σιγά σιγά κομμάτια από σένα...

Να ξερες πόσο...

Καλό απόγευμα φίλη Αναστασία

Cassiel είπε...

Επιτελους!!!! Ηρθες!! Μας ελειψες τοσο πολυ!! Εγω παλι οταν ερχονται τα δυσκολα θελω τοσο πολυ να κρυφτω, να μην αντιμετοπιζω κανεναν...οπως παντα Αναστασια μου οι λεξεις σου χαρακωνουν...Φιλια κοριτσι μου

Roadartist είπε...

Είναι επειδή είσαι ρομαντική..

Έτσι είναι για τους αληθινά ρομαντικούς..

Λατρεύω τη θάλασσα (γνωστόν!)

Σε φιλώ.. Την καλησπέρα και τα φιλιά μου!

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Να μην αφήσεις να λιώσουν τα όνειρα γιατί πολλά από αυτά γίνονται αληθινά.
Έχεις απίστευτη ευαισθησία και αγνή καρδιά για αυτό πονάς με πολλά πράγματα.
Σπάσε τα ρολόγια. Καθόρισε εσύ την ροή του χρόνου!
Μιμήσου το αεικίνητο της θάλασσας, έτσι είναι η ψυχή σου!
Εγώ σε παρομοιάζω με πεταλούδα, εύθραυστη, αλλά πολύχρωμη, γεμάτη με θέληση για ζωή που όταν την βλέπεις πάντα χαμογελάς.
Καλό βράδυ Αναστασία

Artanis είπε...

Αναστασία μου, καλή επιστροφή στις αναρτήσεις...Καιρός ήταν, σε χάσαμε βρε κοριτσάκι μου...Τουλάχιστον έληξε το ζήτημα της σύνδεσης;
Σε φιλώ, το κείμενο όπως πάντα υπέροχο...

Σταλαγματιά είπε...

@ Κωνσταντίνε μου το τώρα ή ποτέ για μένα είναι τρόπο ζωής.
Και sera sera :))))
Φιλιά πολλά
Ματςςςςςςςςςς


@ thesikaleon
υπάρχουν στιγμές που σταματούν τον χρόνο, όχι γύρω μας μα μέσα μας και αυτό μένει σαν ανεξίτηλη γραφή.
Σ ευχαριστώ
Καλό σου βράδυ

@ aa
μακάρι να ήταν έτσι η ζωή !!!
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ
Σε φιλώ

Σταλαγματιά είπε...

@ Κωστα υπάρχουνε στιγμές που πιστεύω πως έχουμε την δύναμη να τον ορίσουμε και άλλες πάλι που όλα αυτά μου μοιάζουν υπερβολικά αισιόδοξα για να τα πιστέψω.
Το παλεύω όμως :))
Σε φιλώ

@ Masterpcm..
εκείνα που δεν φαίνονται...τα κρυφά, εκείνα που φωλιάζουν μέσα μας και ριζώνουν.....εκείνα που ίσως κάποτε μπορέσουμε να ορίσουμε....θα μπορέσουμε όμως;
Σε φιλώ γλυκά!!

@ Γλυκιά μου Cassiel αν ήξερες πόσο μου λείψατε κι εσείς.
Χαίρομαι που είμαι πάλι εδώ γύρω σας :)))

Να φύγω, να κρυφτώ...ναι το νιώθω συχνά μα λένε πως όσο μεγάλο κι αν ειναι το δάχτυλο μας δεν χωράμε να κρυφτούμε.
Έτσι μοιάζει αυτή η φυγή....
Σε φιλώ γλυκά!!

Σταλαγματιά είπε...

@ Roadartist
ρομαντική ναι αθεράπευτα, αλλά θα μου περάσει που θα πάει :)))
Σ ευχαριστώ πολύ
Φιλιά πολλά

@ Καλέ μου Νίκο πάντα γλυκό είσαι μαζί μου και σ'ευχαριστώ πολύ !!!
Πεταλούδα!!
Μακάρι να ήμουν....
Σ'ευχαριστώ από καρδιάς... σ ευχαριστώ πολύ!!

@ Artanis
χαίρομαι πολύ που γύρισα επιτέλους με λυμένα εν μέρη προβλήματα :))
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ
σε φιλώ γλυκά
Φιλί!

Γιάννης Παππάς είπε...

σπρώξε το χρόνο καλή μου
λιγο λαικά κλότσα τις ωρες
οχρονος ειναι γιατρος

μελαγχωλικό αλλα καλό

καλή σου νυχτα

Σταλαγματιά είπε...

@ Γιάννη το ξέρω πολύ καλά πια.
Είναι γιατρος ο χρόνος ακόμη κι όταν είσαι σίγουρος πως δεν θα τα καταφέρεις.
Σ ευχαριστώ πολύ
Καλό σου βράδυ

Matriga είπε...

Κατάθεση ψυχής μου μοιάζει...
Αναστασία, τι όμορφα που γράφεις;
Ακόμη και τα σχόλιά σου στα άλλα blogs είναι πολύ ξεχωριστά!
Μπράβο κοπέλα μου.
Μόνο να χαμογελάς θέλω και όλα τα άλλα θα ανθίσουν σαν το λουλούδι σου :)))

Καλό σου βράδυ και πολλά ευχαριστώ για την διπλή επίσκεψη!
Πήρες τούρτα;;
Φιλάκια

Σταλαγματιά είπε...

matriga
ίσως να είναι μια κατάθεση ψυχής, άλλωστε η κάθε σκέψη μας είναι και ένας βαθύτερος καημός :))

Σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τα γλυκά σου λόγια!!
Πολλά πολλά φιλιά

Τρελός του Χωριού είπε...

Μην φοβάσαι τον Χρόνο Αναστασία μου , γιατί απλά ,δεν Υπάρχει.

iLiAs είπε...

ωραιες σκέψεις και λέξεις Αναστασία... :) :)

JD είπε...

o xronos de stamataei pote, emeis kinoumaste arga h grhgora mesa ase ayton.emeis kanoume koumanto (egw vasika!)

Σταλαγματιά είπε...

@ Trellos_tou_xoriou
ο χρόνος δεν υπάρχει...κι όμως όλα είναι ζήτημα χρόνου τρελέ μου!!

@ iLiA μου σ' ευχαριστώ πολύ
Φιλιά πολλά

@ JD
Εσυ βασικά.
Ε ναι πως αλλιώς :Ρ

Ανώνυμος είπε...

καλώς ή κακώς ο χρόνος είναι γιατρός.
όμορφα λόγια έγραψες.

ευχαριστώ και για τα σχόλια σου. για φωτό με χαμηλό φωτισμό χρειάζεσαι τρίποδο. αν σε ενδιαφέρει η φωτογράφιση βεγγαλικών ρίξε μια ματιά παρακάτω και για θέλεις βοήθεια, πες μου

http://www.worldstart.com/tips/tips.php/142

Leviathan είπε...

tin agalia 8a protimiso ego... :) :) kalispera!!! kai filiaaaa!! :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ,ΥΠΕΡΟΧΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ.ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ.ΜΗΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕΣ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.
ΣΕ ΕΙΧΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙΣ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ.ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ.ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΜΟΝΟ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ.

Σταλαγματιά είπε...

@ Σ ευχαριστώ πολύ Βαγγέλη για τα καλά σου λόγια.
Σ ευχαριστώ και για τις συμβουλές για λήψεις με χαμηλό φωτισμό, προσπαθώ να τις βελτιώσω και με βοήθησαν :))
Φιλιά


@ Σοφοκλή μου χαίρομαι που σε βρίσκω μετά από τόσο καιρό
μια αγκαλιά και τα γνωστά φιλιά ;)

@ Μικρέ μου σκρουτζάκο σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τα γλυκά σου λόγια μα και για το λουλούδι το τόσο υπέροχο.
Ναι το είχα ξεχάσει μετά από τόσο καιρό καλά που μου το θύμισες.
Σ ευχαριστώ πολύ και πάλι !!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έψαχνα κάπου να ακουμπήσω τον ίσκιο μου.
Μια λέξη
Μια σκέψη
Μια αγκαλιά"...

Ακόμη περιμένω...

Με φιλιά, φίλη!

προφήτηs είπε...

μη φοβάσαι εκείνον που σε φοβάται περισσότερο...

μη φοβάσαι κάτι που για κάποιους δεν υπάρχει..ζεις...άρα αισθάνεσαι, κ αν όχι προσπάθησε να το κάνεις, με το πρώτο ξημέρωμα, με την αποψινή νύχτα, σε μια πόλη που δε χάνει τα φώτα της... καμία στιγμή...

καλό βράδυ να έχεις

Aristodimos είπε...

Εγώ πάλι λέω να προσπαθήσεις να πλέξεις
ένα στεφάνι απ' τις αναμνήσεις
τις πιο φωτεινές, τις πιο μυρωδάτες
και να το κρεμάσεις στην πόρτα της ψυχής
να 'ναι όλο τον καιρό οι είσοδοι και οι έξοδοι αρωματισμένοι
και ωραίοι...

Αρης

Σταλαγματιά είπε...

@
Ακόμη περιμένω...

Σ ευχαριστώ Λίτσα

@ προφήτη

σε μια πόλη που δε χάνει τα φώτα της...
κι όμως έρχονται στιγμές που όλα είναι σκοτεινά μέχρι την στιγμή που το φως του ήλιου θα λάμψει ξανά στην καρδιά.
Σ ευχαριστώ πολύ!!
Φιλί


@ Ένα στεφάνι απ άνθη καρδιάς, ναι θα είναι το πιο ευωδιαστό :)))
Σ ευχαριστώ πολύ
Γλυκό ξημέρωμα

 
Powered by Blogger